O PEWNOŚCI SIEBIE

„W moim życiu zbyt dużo razy leżałem na ziemi, żeby nie wiedzieć , że trzeba podnieść się i walczyć”
                                                                                                                                                                                                            Jakub Błaszczykowski

Czy każdy może stać się pewnym siebie człowiekiem? Jeśli zadamy to pytanie kilku przypadkowym osobom to najczęściej usłyszymy: oczywiście, że tak, trzeba tylko nad tym pracować. Inni powiedzą, że pewnym siebie człowiek się rodzi albo nie. Jedni ją mają, a inni nie. W sporcie często słyszymy: „jak wygramy następny mecz to odzyskamy pewność siebie” – no, niestety nie jest to takie proste. Często właśnie to brak pewności siebie powoduje, że tego następnego meczu nie potrafimy wygrać.

Czym właściwie jest pewność siebie? Najprościej mówiąc – jest to wiara w to że możemy osiągnąć swoje cele, że możemy „coś” osiągnąć.  Czy każdy z nas może stać się pewnym siebie człowiekiem? Teoretycznie tak – każdy z nas może w dowolnym momencie swojego życia stać się pewnym siebie człowiekiem. Pewność siebie to umiejętność – nikt z nas z nią się nie rodzi – nie jest to cecha dziedziczona po mamie i tacie. Nie ma genu pewności siebie, tak jak nie ma genu odwagi czy radości. Nie rodzimy się śmiali albo nieśmiali. To nie cecha charakteru, ale wyćwiczona umiejętność.

Co rozumiemy przez pewność siebie? To najczęściej: poczucie komfortu we własnej skórze, wiara we własne talenty i umiejętności, swoboda w kontaktach interpersonalnych, samoświadomość siebie czyli wiem kim jestem, jak jest moja wartość jako człowieka.

Aby stać się osobą pewną siebie powinniśmy przed wszystkim nauczyć się kontrolować swoje emocje, nauczyć się myśleć o sobie i świecie pozytywnie, wyrobić w sobie nawyk nieprzejmowania się rzeczami, na które nie mamy wpływu czy umieć zachować zimną krew w sytuacjach trudnych, stresowych. Można powiedzieć, że są to kompetencje osoby pewnej siebie. Pewność siebie się ćwiczy, tak jak ćwiczy się uderzenia piłki rakietą tenisową, czy rzuty do kosza.

Jeśli nadal myślisz, że nie dasz rady stać się osobom pewną siebie to odwołaj się do swoich doświadczeń. Pomyśl, czy zdarzyło ci się choć raz w życiu bać się czegoś np. egzaminu, rozmowy kwalifikacyjnej czy występu na zawodach? Bałeś się czy zdasz, czy dobrze pójdzie, czy inni ludzie nie będą się z ciebie śmiać? Ale już po całej sytuacji okazało się, że to tylko takie „strachy na lachy”? Jak wyglądały twoje pierwsze kroki, pierwsza jazda na rowerze – pewnie jak większość z nas , zaliczyłaś upadek. I co? Zrezygnowałaś? Nie chodzisz? Nie jeździsz na rowerze? Znajdź chociaż jeden przykład ze swojego życia takiej podobnej sytuacji, z którą kiedyś sobie nie radziłaś, która sprawiała ci kłopoty, a którą dzisiaj masz opanowaną.

Pewność siebie jest jedną z najważniejszych umiejętność decydujących o efektywności zarówno w sporcie zawodowym, jak i amatorskim oraz w codziennym życiu. Często ludzie mówią, że stracili pewność siebie, gdy coś im nie wyszło, np. siatkarka po trzecim ataku w aut opuszcza ramiona, spuszcza wzrok na podłogę, traci wiarę w to, że jeszcze dzisiaj, w tym meczu może być skuteczna w ataku. Na pewno nie pomagają tu słowa trenera: skup się, co ty robisz albo krzyki kibiców z trybun : zmienić ją, co za sierota. W zawodniczce rodzi się przekonanie o tym, że jest rzeczywiście beznadziejna i nie da rady. W jej głowie często wtedy pojawia się negatywny dialog wewnętrzny, który blokuje dobre wykonanie i bycie skuteczną. Zawodniczka za dużo myśli i jej umiejętności spadają. Pewność siebie nie tylko związana jest z wynikiem – ilości ataków, w których zdobyła punkt, ale też z oceną własnych umiejętności i wiarą w to, ze mimo kilku nieudanych zagrań mogę zaprezentować swój wysoki poziom. Powiedzenie sobie: dam radę, jestem dobrze przygotowana, słowa wsparcia z ławki trenerskiej: dasz radę, nie poddawaj się, wierzę w ciebie, jeszcze raz – to coś co zawodnik powinien słyszeć od trenera czy rodzica siedzącego na trybunach. Coś co sam powinien sobie jak najczęściej powtarzać. Zawodnik pewny siebie potrafi utrzymać tą pewność niezależnie od okoliczności, które w danym momencie występują, potrafi utrzymać koncentrację, pozytywne nastawienie, skupia się na swoich mocnych stronach, co pozwoli mu na wykorzystanie każdej sytuacji , która przybliży go do osiągnięcia sukcesu. Zawodnicy o niskiej pewności siebie pozwalają żeby sytuacja nimi kierowała, zawodnicy o wysokiej pewności siebie sami kontrolują sytuację, nie pozwalają sobą manipulować.

Podobnie jak w sporcie, tak i w codziennym życiu pewność siebie może pomagać osiągać sukcesy , a jej brak uniemożliwiać osiąganie zamierzonych celów czy marzeń.

W kontekście odporności psychicznej mówimy o dwóch aspektach pewności siebie: wiara w siebie i własne umiejętności oraz pewność siebie w kontaktach interpersonalnych.

Wiara w siebie wskazuje, do jakiego stopnia wierzysz w to, że możesz sprostać wyzwaniom i swojej wewnętrznej sile. Po czym poznasz, że jesteś pewnym siebie człowiekiem, że wierzysz w siebie i własne umiejętności? Kiedy napotykając na jakieś trudności, odpowiesz twierdząco na pytania:
– czy jestem w stanie dalej realizować zamierzone cele ?
– czy poradzę sobie z ludźmi, którzy podcinają mi skrzydła, mówią, że nie dam rady, że to bez sensu?

Jak zachowują się zwykle ci, którzy wierzą we własne możliwości?

• Nie potrzebują innych, którzy przekonają ich, że dadzą radę
• Chętnie angażują się w dyskusję, nawet jeśli zmierza w nieznane
• Wierzą, że mają rację. Nawet jeśli jej nie mają
• Nie mają potrzeby oceny kogoś z zewnątrz
• Ciężko pracują by do maksimum wykorzystać swoje możliwości

A ludzie, którzy nie wierzą we własne możliwości?

• Niechętnie wyrażają swoje poglądy w dyskusji
• Czują się niepewnie, zadają sobie pytania: czy rozumiem meritum sprawy, nawet jeśli jest ono dla niej jasne
• Potrzebują innych, żeby upewnić się co do swojej racji, pytają: co ty zrobiłbyś na moim miejscu, jak ty byś postąpił
• Nie są pewni, czy w pełni zrozumieli temat – czują że coś pominęli, mają zawsze wątpliwości

Bardzo wiele problemów i ograniczających przekonań wnoszą w nasze życie inni ludzie, często bardzo nam bliscy. Po czym poznać osoby, którym brak pewności siebie w kontaktach z innymi osobami? Będą to min.:

• Wycofywanie się w obliczu wyzwania
• Pozwalanie innym na narzucanie ich zdanie czy opinii, nawet jeśli posiadają większą wiedzę lub doświadczenie
• Problem z radzeniem sobie z asertywnymi ludźmi
• Takie osoby nie zadają pytań podczas pracy w grupie
• Przyjmą krytykę, nawet jeśli jest nieuzasadniona

Kiedy jesteśmy osobami pewnymi siebie w kontaktach interpersonalnych:

• Bronimy swej racji – zwłaszcza, jeśli w nią wierzymy
• Potrafimy dowieść swej słuszności – nawet jeśli inni mają lepsze przykłady
• Nie pozwalamy innym na zdominowanie dyskusji, potrafimy otwarcie wyrażać swoje zdanie i opinie w dyskusji
• Wykorzystujemy szanse na włączenie się do dyskusji
• Potrafimy być asertywni w sytuacjach, w których czujemy , że ta umiejętność jest nam potrzebna

Na koniec – przyjrzyj się sobie: Czego ci brakuje? Które z cech osoby pewnej siebie masz ,
a które chciałabyś zmienić? Jak wygląda w tej chwili twoja wiara we własne umiejętności?
A jak czujesz się w sytuacjach interpersonalnych?

Jeśli czujesz, że twoja pewność siebie jako kobiety, bizneswoman, zawodniczki, partnerki czy po prostu człowieka, nie jest na takim poziomie na jakim chciałabyś żeby była, może warto porozmawiać o tym, może warto popracować z trenerem mentalnym. Najważniejsza jest tutaj twoja chęć zmiany – to pierwszy krok, by stać się pewną siebie kobietą. Może chciałabyś założyć własną firmę albo wystartować w maratonie? Może chciałabyś wziąć udział w dyskusji na interesujące cię tematy ale nie masz śmiałości? Może straciłaś dawny zapał i chęć do rozwoju, bo ktoś , kiedyś powiedział ci, że jesteś na to za stara albo za młoda na takie marzenia? Pamiętaj- nigdy nie jest za późno, żeby zmienić swoje życie, trzeba tylko chcieć, trzeba umieć poprosić o wsparcie czy pomoc. A potem … potem może się wszystko wydarzyć!

O tym dlaczego najczęściej brak nam pewności siebie, co ją powoduje, dlaczego jesteśmy nieśmiali – w kolejnym wpisie.

                                 „To prawda, mruknął Puchatek, spoglądając w lustro i klepiąc się po brzuszku. Nie liczy się rozmiar- liczy się puchatość”
                                                                                                                                                                                                   A.A. Milne „Kubuś Puchatek”